ong gedek gedek

tak tahu malu betul kan saya ni?
walaupun awak da tau saya ni macam mane tapi awak still nak kawan dengan saya lagi..
awak still sudi balas mesej saya lagi
tak tahu malu nya saya ni..

***** *****

semalam puas hati giler..
lepas blik kerja kul 9pm terus kuar makan tanpa salin baju dulu..
makan kat puchong dengan kawan,
pastu pegi uptown seksyen 24 shah alam..
memang cari nahas betul berjalan pakai uniform..
tapi kteorg da tanggalkan bib n name tag ape semua da..
so ta de la risau sangat..
pape jadi org tak bole nak salahkan kami >_<
tapi apa yang saya nak cakapkan disini adalah,
bila saya kuar tu, saya lupa semua masalah saya..

time kerja pun macam tu jugak,
bila tengok pesakit ja,
bila sentuh pesakit ja,
semua masalah kita boleh lupa..
so saya harap dengan cara ni
dengan saya busy kan diri saya di tempat praktikal
saya boleh lupa semunya..

TAPI...

bila balik hostel jep..
kenapa saya ingat balik semua masalah saya?
bukan saya sengaja,
tapi dia datang dengan sendiri..

sungguh,
saya tak mintak semua ni jadi kat saya
saya tak mintak nak ingat semula apa yang jadi malam tu
saya tak nak ia terjadi
tapi ALLAH yang aturkan semuanya untuk saya
jadi apa saya boleh buat?
saya terima aja..
semua ni DIA yang bagi..
bu hook or by crook.. (hurm,betul ke aku eja neyh?)
saya harus terima..

saya minta maaf..
berkali kali
saya harus minta maaf
dengan awak..
sebab saya macam da langgar janji seorang kawan..
saya tak sengaja..

saya selalu macam ni..
saya benci diri saya
kenapa saya macam ni?
tentu awak da salah faham dengan saya kan?
tentu awak ingat saya ni tak tahu malu kan?
tentu awak ingat saya ni terdesak sangat kan?
tentu awak ingat.............

saya nak balik rumah sekarang jugak..
nak pegi tepi pantai..
nak jerit kuat2..
nak lepaskan semuanya
biar saya tenang sikit..
nak balik rumah..
nak balik rumah..
mama...........
ayah.............
rumah...........

kalau time belajar da lama say escape kan diri,
tapi ni praktikal..
saya terpaksa habiskan jugak 10 minggu di hosp klang ni.
tak kira,dapat jep cuti terus nak balik rumah..
nak balik KB jugak..
nak jumpa MR.GREEN
saya rindu akan dia..
saya rindu nasihat yang datang dari mulut n hati dia..
MR.GREEN...ROMIS..
Sal nak jumpa...
oke kan?

tak kira
tak kira
tak kira
nak balik jugak..

P/s: fuh kiri fuh kanan (bomoh tuh)
Hatiku berkata: suda2 la wei...

-,- saya rasa bahagia walaupun hanya saya seorang yang merasainya, awak tak perlu tau dari awal..sepatutnya